गजल

कहाँदेखि बग्छौ कहाँसम्म पुग्छौ !

नपाएर थाहा स्वयम् भित्र सुक्छौ !

तिमीमा छ तिर्खा तिमीमै छ पानी

दुई हात थाप्दै बिनाकाम झुक्छौ !

सबै जान्न सक्ने छ खूबी तिमीमा

अहोभाग्य आफ्नै नजानेर चुक्छौ !

अँध्यारो लखेट्ने छ गन्तब्य तिम्रो

छिटो बाल दीयो कतिन्जेल रूक्छौ !

गजल

यस्तो कठोर यात्रा एक्लै कटाउँदैछु ।                             

सम्झेर साथ तिम्रो हिम्मत बढाउँदैछु ।

 आकाशमाथि हेर्दा ताराहरू नियाल्दा                               

 बुझ्नू तिमी इशारा माया पठाउँदैछु ।

गन्तव्यसम्म पुग्ने बाटो सफा गरेर                                  

तिम्रा अगाडि पर्ने काँडा हटाउँदैछु ।

पाएँ सप्रेम निम्तो  स्वागत गरेर बस्नू                             

छिट्टै हुनेछ संगम दूरी घटाउँदैछु ।

मेरो निमण्त्रणामा आयौ विभोर बन्दै                                

सौगात के चढाऊँ आत्मा चढाउँदैछु ।